Ρηχά τα πιάτα, ρηχή και η μνήμη μας.

Vivian Maier, ένα χρόνο μετά

Πριν ένα περίπου χρόνο, ανακαλύψανε τη μοναχική συνάδελφο φωτογράφο Vivian Maier, που εργάστηκε 40 χρόνια ως νοσοκόμα για να μπορεί να ζήσει και να φωτογραφίζει, για να έχει κάτι να τη κρατάει στις άδειες ώρες μετά το νοσοκομείο και τη βάρδια.

Την ανακαλύψανε από το φωτογραφικό έργο που άφησε πίσω της σε κουτιά και κυβώτια.

Και γιατί έγινε θέμα;

Μα για το χρήμα. Τι άλλο;

Σιγά τώρα που η κοινωνία θα ασχολιόταν με μια μόνη και ξεχασμένη ύπαρξη, ειδικά νοσοκόμα και ερασιτέχνη φωτογράφο, που έκλεισε τα ματάκια μόνη της, καθώς μάθαμε.

Ποιος ξέρει και σε τι κατάσταση τη βρήκαν!

Ποιος να ξέρει κι αν τα ματάκια που έβλεπαν φωτογραφίες τα βρήκανε κλειστά.

Μακάβριο ε; Ίσως.

Μετά θάνατο λοιπόν, δημοπρασίες, εκδόσεις, συνεντεύξεις όχι με τη φωτογράφο αφού δεν μπορούσε πλέον να αρθρώσει λέξη, αλλά με τους «ευαίσθητους» που «σοκαρισμένοι» ανακάλυψαν το «σημαντικό» φωτογραφικό έργο της.

«Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται», έλεγαν οι δικοί μας παλιά, πολύ παλιά.

Αν ήτανε σημαντική φωτογράφος η όχι, δεν νοιάζει διόλου αφού δεν ζει. Μετά θάνατο όλοι οι δημιουργοί γίνονται σπουδαίοι.

Άλλοι τώρα, άγνωστοι, καρπώνονται το έργο της, ούτε καν συγγενείς. Ούτε καν παιδιά της, αφού δεν είχε.

Με νοιάζει που ως άνθρωπος και συνάδελφος κατέληξε μόνη, που έζησε και φωτογράφισε στην αφάνεια, που τα ΜΜΕ την έμαθαν μόνο από τη δημοπρασία των φιλμ και των μηχανών της που κάποιοι δεν ήξεραν τι να τα κάνουν για να βγάλουν και κάποιο κέρδος. 
Κι όμως κάποια στιγμή εν ζωή είχε διακριθεί από τις φωτογραφίες της, αλλά αυτό δεν κράτησε.

Εύκολα ξεχνάμε και αυτός είναι ο απώτερος στόχος του συστήματος. 
Το «σύστημα» θέλει να θυμόμαστε μόνο ότι του αποφέρει κέρδος. 
Ωστόσο είναι ντροπή μετά θάνατο όλοι ξαφνικά να θυμούνται πως κάποιος άνθρωπος ανάμεσά μας, υπήρξε δημιουργός, καλλιτέχνης αλλά και νοσοκόμος, και άξιο κοινωνικό μέλος, που η κοινωνία μας ξέχασε και διάγραψε εν ζωή αφού πέθανε μόνη και αβοήθητη η γυναίκα.

Κοιτάζοντας τη περσινή ανάρτηση τη θυμήθηκα και επισήμως τη Βίβιαν. 
 αναφορά στο άρθρο http://lighttraps.blogspot.gr/2013/10/blog-post_19.html
 Το λέω έτσι, «επίσημα», γιατί κατά καιρούς τη θυμόμουν αλλά δεν με τσίγκλησε κάτι για να το γράψω. Ίσως και εγώ να ήθελα να ξεχαστεί για να μην κερδίσουν άλλοι από το έργο της. Θα μου πείτε τώρα «σιγά ρε ψώνιο που κάθονται και σε διαβάζουν».

Μα δεν έχει καμιά σημασία αδέλφια τι κάνουν οι άλλοι. Δικό μου είναι το blog και εγώ γράφω ότι κρίνω πρέπον. Αν θέλουν, όποιοι θέλουν ας διαβάσουν. Και κανένας να μη διαβάσει, καρφί δεν μου καίγεται. 
Όμως γράφοντας πάλι, κάποιοι θα σκεφτούν για να γράφει αυτός κάτι, θα ήταν σημαντική φωτογράφος. Άρα; Ας αγοράσουμε μήπως πάρουν μεγάλη αξία οι φωτογραφίες της.

Ας είναι λοιπόν ελαφρύ το χώμα της, αν δεν έχουν κάψει και τη σωρό της «αυτοί οι Άγγλος».

Άντε παιδιά και καλά κέρδη από τις φωτογραφίες της.

Γιάννης Γλυνός

Ο Φωτογραφικός σας Σύμβουλος

Δεν είναι μόνο ο χρόνος χρήμα, αλλά και η στοχευόμενη χρήση των διαθέσιμων μέσων.

Με τη πείρα και τις αμέτρητες φωτογραφίες που έχω δει και έχω πάρει, μετά από όλα όσα έχω γράψει για τη φωτογραφία, την αισθητική  και τη τεχνική της, αποφάσισα να προσφέρω τις υπηρεσίες μου ως σύμβουλος  σε όσους έχουν ανάγκη.
Θα δίνω δηλαδή συμβουλές για το πως πρέπει και μπορεί να γίνει μια σειρά φωτογραφιών έτσι ώστε όταν αναρτηθούν ο επισκέπτης να διαβάζει και να μη μαντεύει τι είναι αυτό που βλέπει. Πάντα ο στόχος των συμβουλών θα είναι: ποιότητα, ταχύτητα, οικονομία. Δεν με απασχολεί ποιος θα κάνει τις φωτογραφίες, πότε, πως και που. Οι συμβουλές μου μπορούν να φτάσουν μέχρι και τη τελική υπηρεσία, πχ φωτογράφιση, στήσιμο blog, κλπ.
Οι καιροί δεν αφήνουν περιθώρια για χάσιμο χρόνου σε κανένα νέο επιχειρηματία που θέλει να έχει μια έστω τυπική παρουσία στον παγκόσμιο ιστό.
Επειδή οι συνθήκες της αγοράς είναι τραγικές, αποφάσισα η παροχή της όποιας παροχής υπηρεσίας να μπορεί να γίνεται  και δίχως χρήματα, με ανταλλαγή προϊόντων, ή υπηρεσιών. Είναι μια μέθοδος παλιά που σε καιρούς δύσκολους διευκολύνει τη πραγματική αγορά να ανακάμψει δίχως πρόσθετο και επομένως δυσβάστακτο κόστος.
Προχώρησα σε αυτή τη κίνηση, καθώς παρατηρώ ολοένα ποιο συχνά απίστευτη κατάντια στην ανάρτηση φωτογραφιών σε πάρα πολλές προσωπικές σελίδες, αρκετούς τόπους κοινωνικής δικτύωσης, συχνότατα και σε σελίδες πώλησης προϊόντων κλπ. 
Αποδίδω αυτή την αισθητική αλλά και τεχνική κατρακύλα στην οικονομική αδυναμία κυρίως των νέων που τολμούν να κάνουν ένα βήμα εμπρός.
Όταν λέω κατάντια, εννοώ: απαράδεκτη χαμηλή ποιότητα φωτογραφιών, απίστευτα απρόσεκτοι φωτισμοί, φόντα που δεν προάγουν το θέμα, αντίθετα το «θάβουν»,  λάθος κάδρο, χρώματα και σκιές που αποπροσανατολίζουν, θολές φωτογραφίες, ξεπλυμένες, σκοτεινές, κλπ, κλπ. 
Δεν ομιλώ με υπερβολές, απλά έμαθα να βλέπω και ό,τι βλέπω σήμερα, στο σύνολο σχεδόν, δεν μου αρέσει διόλου.
Κάποιοι έχουν κατανοήσει τη δύναμη και τις δυνατότητες της φωτογραφίας και τουλάχιστον, δείχνουν σωστά τα προϊόντα τους δίχως να πέφτουν στη παγίδα του φτηνού εντυπωσιασμού. Βλέπε πχ υπερβολικό διόρθωμα-βελτίωση με "φωτοσουπιές".
Θα μου πείτε πως έτσι κάνουν όλοι, ή σχεδόν όλοι σήμερα. 
Κάντε λοιπόν και εσείς τα ίδια, αλλά μην αναρωτηθείτε γιατί δεν πουλάτε, ή γιατί ο επισκέπτης απομακρύνθηκε επειδή κατάλαβε πως αναμασάτε, η λέτε ψέματα.
Η πρώτη επαφή μαζί μου είναι εντελώς δωρεάν και ίσως σας πείσει για την ανάγκη της υπηρεσίας μου.
Φωτογραφικές συμβουλές λοιπόν γιατί δεν είναι μόνο ο χρόνος χρήμα αλλά και η στοχευμένη χρήση των διαθέσιμων μέσων.

Γιάννης Γλυνός

e-mail επικοινωνίας: glynosj@yahoo.gr